Ο "Καλλικράτης" στη Βόρεια Εύβοια

Πηγή: Βόρεια Εύβοια η εφημερίδα
Επειδή αρκετοί βαριούνται να ψάχνουν αλλά τους αρέσει να κουβεντιάζουν τι θα γίνει με τους Δήμους, χωρίς να ξέρουν, τους δίνουμε τη δυνατότητα να ρίξουν μια ματιά στο σχέδιο Καλλικράτης.
Καλό θα είναι να το διαβάσουν όλοι οι υποψήφιοι των επόμενων εκλογών...
ΠΒ
«ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»

Ο πρώην Δήμαρχος Χαλκιδέων Δημ. Αναγνωστάκης δημοσιεύει ένα κατατοπιστικό άρθρο για το σχέδιο "Καλλικράτης" στο "Σερβιτόρο της Εύβοιας". Διαβάστε το άρθρο...

Ένα ενδιαφέρον άρθρο του Αντώνη Καρακούση με τίτλο "Το μέλλον του Καλλικράτη" δημοσιεύει η διαδικτυακή έκδοση της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ". Στο άρθρο υποστηρίζεται ότι με την προτεινόμενη δομή οι αυτοδιοικητικοί μηχανισμοί γίνονται πολυπλοκότεροι αντί να απλοποιούνται. Ουσιαστικά στους ήδη υπάρχοντες θεσμούς προστίθενται νέοι χωρίς διασφάλιση της αποτελεσματικότητάς τους στη λήψη των αποφάσεων. Σας προτείνουμε να το διαβάσετε πατώντας εδώ.

Η αναγκαιότητα για τη διοικητική μεταρρύθμιση έχει γίνει ήδη κοινή
αντίληψη, ιδιαίτερα στον αυτοδιοικητικό χώρο. Ήδη από το 2007 έχουν
υπάρξει ουσιαστικές προσεγγίσεις που έφτασαν μάλιστα μέχρι του σημείου
της κατάθεσης από πλευράς της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης
συγκεκριμένης, ακόμη και σε επίπεδο χωροταξίας, ομοφώνου πρότασης.
Η κυβέρνηση αγνοώντας όλη την προηγούμενη διαδικασία και διαβούλευση
έδωσε στη δημοσιότητα μια έκθεση ιδεών με το όνομα «Καλλικράτης» χωρίς
καμία αναφορά σε αρμοδιότητες, πόρους και συγκρότηση. Πρόκειται για
ένα κείμενο 50 σελίδων, γεμάτο ασάφειες και γενικότητες, που στοχεύει
στο προσφιλές γι' αυτήν κλίμα, τη δημιουργία επικοινωνιακών εντυπώσεων
με στόχο τον αποπροσανατολισμό από τη σκληρή καθημερινότητα.
Ο ΣΥΝ και γενικότερα ο χώρος της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής
αριστεράς εδώ και χρόνια αναφέρεται στην προσαρμογή σε μια διοικητική
συγκρότηση της χώρας σ' ένα σύστημα όπου το κεντρικό κράτος θα
περιοριστεί στον επιτελικό ρόλο και η τοπική Αυτοδιοίκηση θα κάνει
πράξη την αποκέντρωση. Κι αυτό σημαίνει για την Αυτοδιοίκηση ρόλους
και αρμοδιότητες που πρέπει να συνοδευτούν με συγκεκριμένους πόρους σε
όλα τα επίπεδα, από την περιφέρεια μέχρι τα τοπικά δημοτικά συμβούλια
και διαμερίσματα.
Το Σύνταγμα όρισε δύο βαθμούς τοπικής αυτοδιοίκησης. Η διεύρυνση του
β΄ στα όρια των σημερινών περιφερειών με την ανάδειξή τους σε
Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με αιρετό περιφερειακό συμβούλιο και αιρετό
περιφερειάρχη, αποτελεί απαραίτητη θεσμική και πολιτική επιλογή και
δημιουργεί τη βασική προϋπόθεση για την ισόρροπη περιφερειακή
ανάπτυξη. Η ανασυγκρότηση της πρωτοβάθμιας αυτοδιοίκησης με στόχο τη
δημιουργία οργανισμών που να μπορούν να παρέχουν ικανοποιητικές
υπηρεσίες και να αξιοποιούν τις αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας
καθιστούν, με προϋπόθεση βεβαίως την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών,
την Αυτοδιοίκηση εγγυητή και συντονιστή της τοπικής ανάπτυξης και
ευημερίας.
Για όλα αυτά η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρώτου και δεύτερου βαθμού πρέπει
να εδράζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές, την τοπική αυτονομία, το
τεκμήριο αρμοδιότητας και την επικουρικότητα. Η εφαρμογή αυτών στην
πράξη διαχωρίζει τις δημόσιες υποθέσεις σε τοπικές, περιφερειακές και
κριτικής σημασίας, ώστε οι ανώτεροι να ασκούν τις αρμοδιότητες που οι
πιο κάτω δεν μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικά.
Επιφυλασσόμεθα για τις προθέσεις της Κυβέρνησης. Στηρίζουμε τη
διοικητική αναδιάρθρωση με τους παραπάνω όρους.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ
ΜΕΛΟΣ ΠΓ ΣΥΝ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ
Χαλκίδα, 14/1/2010

Ο κύβος ερρίφθη. Και το όνομα αυτού «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ».
Άραγε οι νονοί (ανάδοχοι) του εγχειρήματος προσδοκούν με την αναφορά και μόνο στον εξαίρετο αρχιτέκτονα και εκ των δημιουργών του Παρθενώνα, σε επιτυχία του;
Η αλλαγή στη διοικητική δομή του Κράτους είναι δεδομένη, κατά τα λεγόμενα των κυβερνώντων.
Η ουσία όμως δεν βρίσκεται στο τυπικό ζήτημα της μορφής που θα έχει ο νέος διοικητικός χάρτης της χώρας, αλλά στο γιατί γίνεται τελικά αυτή η αλλαγή και προς όφελος ποιου;

Εδώ και πολύ καιρό και με μεγάλη προσοχή, σχεδιάζεται η διοικητική
αναδιοργάνωση της Ελλάδας σε επίπεδο Δήμων και Κοινοτήτων.

Η αναδιοργάνωση αυτή έχει την επωνυμία <<ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 2>> και αποτελεί
τη δεύτερη φάση της διοικητικής ενοποίησης της χώρας.

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, προβλέπεται η ενοποίηση των Δήμων Αιδηψού και
Ιστιαίας σε έναν μεγάλο Δήμο που θα ελέγχει διοικητικά την Βόρειο
Εύβοια δηλαδή τους Δήμους της Ιστιαίας, της Αιδηψού, του Αρτεμησίου,
των Ωρεών και την Κοινότητα Λιχάδας.

Το μοντέλο αυτό, κρίνεται προσφορότερο για τη λειτουργία της πόλης μας
για πολλούς λόγους : Πρώτα και κύρια η Ιστιαία αποτελεί ήδη το
διοικητικό, οικονομικό, πολιτικό εμπορικό και κοινωνικό κέντρο της
περιοχής και ειδικότερα των Λουτρών Αιδηψού. Όλες οι ενδιαφέρουσες
δραστηριότητες, από την Εφορία μέχρι το... παζάρι, εδρεύουν στην
Ιστιαία. Οι υπηρεσίες εδρεύουν στην Ιστιαία, τράπεζες, μεγάλα
εξειδικευμένα καταστήματα, βουλευτές, Δικαστήρια και γενικά όλη η
δραστηριότητα της Βόρειας Εύβοιας, περνά ήδη από την Ιστιαία. Τα
Λουτρά είναι ήδη απογυμνωμένα ακόμη και από τα πρακτορεία της ΔΕΗ και
του ΟΤΕ που κάποτε λειτουργούσαν. Τώρα δεν λειτουργούν. 'Έκλεισαν και
αυτά.

Και εδώ τίθεται το εξής ερώτημα : Όταν η πόλη απογυμνωνόταν και από τα
στοιχειώδη και βασικά, όταν οι υποδομές γίνονταν αλλού και η
Λουτρόπολη έμενε απ' έξω, όταν όλη η υπόλοιπη χώρα προόδευε και τα
Λουτρά κοιμόντουσαν,

ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ;
Πού ήταν όλοι αυτοί που αγωνιούν τώρα για την καρέκλα τους ;

Πού ήταν όλοι αυτοί οι γραφικοί κλεφταράκοι που χρέωναν το ένα για
πεντακόσα ; Που καταπίναν τα κονδύλια και τις επιχορηγήσεις και τα
έσοδα ; Τώρα ξύπνησαν ; Τώρα που τους πετάν απ' τις καρέκλες τους ;
Τώρα είναι αργά. Τώρα θυμήθηκαν ότι οι λουτροπόλεις ανα τον κόσμο
είναι δήθεν αυτόνομες ; Μπορεί να είναι έτσι, δεν ξέρουμε, αλλά έχουν
και σοβαρές διοικήσεις, δεν έχουν αυτοδιοικήσεις που καταπιέζουν τον
κόσμο με το <<αποφασίζουμε και διατάζουμε>>, που πάνε να υφαρπάξουν την
περιουσία του αλλουνού.

Πάντως κατά τεκμήριο όλοι σχεδόν αυτοί που προσπαθούν να παραμείνουν
τα Λουτρά αυτόνομος Δήμος, είναι διότι το μόνο που τους απασχολεί
είναι οι καρέκλες τους, οι παχυλοί μισθοί τους, οι μίζες που παίρνουν
από τα διάφορα κρατικά και Κοινοτικά Ταμεία και η ψευτομαγκιά και οι
εκβιασμοί που πουλάνε στον κοσμάκη αυτοί και τα κοπάγια τους.

Ας σοβαρευτούν λοιπόν έστω και τώρα αυτοί οι γραφικοί τύποι, την
ύστατη στιγμή, ας χωνέψουν ότι θα πάνε φυλακή για τα κλεμμένα και ας
πάψουν να εξευτελίζουν τη Λουτρόπολη ανά την Επικράτεια κλαίγοντας και
παρακαλώντας τους κλητήρες από υπουργείο σε υπουργείο για τις καρέκλες
τους.

Και τώρα αφού αποκαλύψαμε τους ουσιαστικούς λόγους που θέλει η Τοπική
Αυτοδιοίκηση την αυτοτέλεια του Δήμου Αιδηψού ας αποκαλύψουμε και
την πραγματική διάσταση των τυπικών επιχειρημάτων που χρησιμοποιούνε
για να παρασύρουν αφελείς και να ρίχνουν νερό στο δικό τους μύλο .

1. Λένε πως ο Δήμος Αιδηψού έχει διαφορετικά ενδιαφέροντα και
διαφορετική ταυτότητα από το Δήμο Ιστιαίας και τους υπόλοιπους εν
γένει που θα αποτελούν τον μεγάλο Καποδιστριακό Δήμο της Β. Εύβοιας .

Πριν λίγα χρόνια η περιοχή μας ανήκε στην Επαρχία Ιστιαίας ο
καινούριος Δήμος λοιπόν δεν θα είναι τίποτα άλλο από μια αναβίωση του
διοικητικού θεσμού της Επαρχίας , απλά η Ιστιαία θα είναι το
διοικητικό κέντρο της περιοχής . Άλλωστε οι επαγγελματικοί και οι
συγγενικοί δεσμοί με την Ιστιαία είναι σοβαροί και άρρηκτοι καθώς
πολλοί δημότες της Ιστιαίας έχουν σημαντικές επιχειρήσεις εδώ που
στηρίζουν την οικονομία της Λουτρόπολης και μεγάλο ποσοστό των
εργαζομένων τόσο σε ιδιωτικές επιχειρήσεις όσο και σε δημόσιες
υπηρεσίες είναι δημότες Ιστιαίας και κατοικούν μόνιμα στην Ιστιαία .
Επίσης οι συγγενικοί δεσμοί είναι δυνατοί αφού υπάρχουν
''συμπεθεριάσματα'' ανάμεσα στους κατοίκους του Δήμου της Ιστιαίας και
του Δήμου της Αιδηψού .

2. Λένε πως ο Δήμος Αιδηψού έχει τόσο μεγάλη ιστορία που γι
αυτό και μόνο το λόγο πρέπει μείνει αυτοτελής .

Η Αιδηψός όντως έχει μια σημαντική ιστορία 5000 χρόνων σαν Λουτρόπολη
όμως αυτοί που την επικαλούνται τι έχουν κάνει για να την διασώσουν
και να την αναδείξουν ; Έχει αρχαιολογικούς χώρους να επιδείξει ο
Δήμος Αιδηψού ; έχει μουσείο που αναδεικνύει τα ένδοξα σημάδια του
παρελθόντος ;Όχι του μακρινού παρελθόντος άλλα ούτε του κοντινού δεν
ανέδειξαν αυτοί οι κύριοι που τόσα χρόνια είναι σε αιρετές θέσεις
δημάρχων προέδρων ΔΣ αντιπολίτευσης κλπ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση .
Τραγικά παραδείγματα το ''ΚΥΜΑ'' και τα ''παλιά λουτρά των Αγίων
Αναργύρων '' και έχουν το θράσος να επικαλούνται την ιστορία της
Λουτρόπολης ;

Η εφημερίδα ΑΙΔΗΨΟΣ το 1997 είχε ξεκινήσει αγώνα για να γραφτούν
τα ονόματα των Ηρώων πεσόντων στο Αλβανικό Έπος από το Δήμο Αιδηψού
στο μνημείο πεσόντων που υπάρχει στο άλσος κοντά στο Δημοτικό Λ.
Αιδηψού συγκεντρώνοντας 1500 υπογραφές δημοτών που υποστήριζαν το
αίτημα , το κατέθεσα στον τότε Δήμαρχο που συμφώνησε να προστεθούν
αυτά τα επτά (7)!! ονόματα και ακόμα περιμένουμε , όπως περιμένουμε
ένα αξιοπρεπές μνημείο και για την Εθνική Αντίσταση και τους Ηρωές της
!!!

Όποιος θέλει να επικαλείται την ιστορία της περιοχής πρέπει και να τη
σέβεται και να την αναδεικνύει αλλιώς η συμπεριφορά αυτή είναι
καπηλεία της ιστορίας της Αιδηψού .

Ο Δήμος Αιδηψού από μόνος του είναι ένας αδύναμος Δήμος γιατί
στηρίζεται μόνο στον τουρισμό και μάλιστα στον μαζικό και καθόλου
ποιοτικό , με έσοδα που όσο πάνε και συρρικνώνονται και με ένα αβέβαιο
μέλλον .

Ο καινούριος χρόνος φέρνει δύσκολες μέρες που θα είναι δύσκολες και
επώδυνες για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών καθώς το κρατικό
ταμείο είναι στο κόκκινο και αναζητούνται 27δις ευρώ το προσεχές
τρίμηνο μόνο για μισθούς , συντάξεις και δαπάνες του Δημοσίου .
Άλλωστε από τον Μάρτιο η χώρα μπαίνει σε διαδικασία αυστηρής
επιτήρησης από τις Βρυξέλλες αλλά και από τις αγορές γεγονός που
σημαίνει ότι η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να πάρει διαρκή και
αποτελεσματικά μέτρα για την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών . Και
η αποτελεσματικότητα τους θα ελέγχεται από τις Βρυξέλλες .Αλλά υπάρχει
αβεβαιότητα για το αύριο αφού ακούγεται ότι θα υπάρξει αύξηση της
φορολογίας , μείωση των εισοδημάτων από τις περικοπές εισοδημάτων κλπ

Τα μαύρα μαντάτα για την Αιδηψό είναι ότι μέσα σε αυτήν τη δύσκολή
οικονομικά περίοδο ενώ στα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη υπάρχει
οικονομική ανάκαμψη , εδώ στην Ελλάδα λόγω των οικονομικών σκανδάλων
και της διαφθοράς υπάρχει ύφεση , είναι πολύ πιθανό λοιπόν να μην
δοθούν επιδόματα λουτροθεραπείας ούτε βιβλιάρια κοινωνικού
θεραπευτικού τουρισμού . Τι θα κάνει λοιπόν η Λουτρόπολη που εργάζεται
κυρίως με επιδοτούμενο τουρισμό; Κι αυτό δεν είναι προσωπικός
προβληματισμός αλλά προκύπτει από έρευνα που έκανα μέσω διαδικτύου
για τα προγράμματα του κοινωνικού τουρισμού του έτους 2010-2011 ,
δηλαδή τα προγράμματα που αφορούν την φετινή τουριστική περίοδο . Και
ούτε στις ιστοσελίδες του ΕΟΤ υπάρχει κάποια σχετική
αναφορά όπως υπήρχε πέρσι τέτοιο καιρό για την αντίστοιχη περίοδο αλλά
και σε πολλά blogs εκφράζονται φόβοι και ανησυχίες από τους
δικαιούχους γιατί τα εκδρομικά εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού για το
2010 έχουν αργήσει φέτος . Πέρσι τέτοια εποχή όχι μόνο είχε ξεκινήσει
ήδη η καταγραφή των ενδιαφερομένων για την απόκτηση εισιτηρίων
κοινωνικού τουρισμού αλλά κόντευε να τελειώσει και η προθεσμία
καταβολής των δικαιολογητικών , ενώ φέτος δεν έχουν δει ακόμα καμία
σχετική ανακοίνωση .

Τι θα κάνει άραγε η Λουτρόπολη που εργάζεται με επιδοτούμενο
κοινωνικό τουρισμό; Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή θα γινόταν κάτι
τέτοιο , είτε θα κόβονταν τα βιβλιάρια , είτε θα βρισκόταν πιθανόν
ένας καινούριος πιο ελκυστικός προορισμός για τον μαζικό και χαμηλού
εισοδήματος τουρισμό που φιλοξενούμε , κάποτε θα αντιμετώπιζε η
Αιδηψός μια τέτοια κατάσταση . Ποιο είναι άραγε το σχέδιο που έχουνε
οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ; τι έκαναν τόσα
χρόνια ώστε η Αιδηψός να μην κινείται μόνο στον οικονομικό άξονα του
τουρισμού αλλά να στηρίζεται σταθερά σε ακόμη δύο οικονομικούς άξονες
, τον αγροτικό και τον εμποροβιοτεχνικό ; Αυτοί που τόσα χρόνια
κυβερνούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση της Αιδηψού και συναλλάσσονται από
συμπολίτευση σε αντιπολίτευση , αυτοί έφεραν τον τόπο σ΄αυτό το χάλι .

Βέβαια η Αιδηψός άρχισε από πολύ νωρίς να καταστρέφεται από τότε που
οι κτηνοτροφικές μονάδες του Πολύλοφου (Γουργουβίτσα) μειώθηκαν , η
κτηνοτροφία μαράζωσε χωρίς καμιά υποστήριξη και οι κτηνοτρόφοι
κατέβηκαν στα Λουτρά και αγόρασαν από το Δήμο Αιδηψού (τότε επί
δημαρχίας Αλεξίου) οικόπεδα που βρίσκονταν πάνω στις θερμές πηγές .
Αποτέλεσμα από την μια πλευρά πριονίστηκε ο οικονομικός άξονας
κτηνοτροφία της περιοχής και καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος των
θερμών πηγών αφού επάνω τους κτίστηκαν κτίρια που στεγάζουν
επιχειρήσεις κυρίως ενοικιαζομένων δωματίων !!! Επίσης οι αγρότες δεν
υπολογίζονται καθόλου ακόμα και από τους ίδιους τους εκπροσώπους τους
. παραθέτω απόσπασμα από τα πρακτικά της συνεδρίασης του ΔΣ του Δήμου
Αιδηψού της 11ης Δεκεμβρίου 2009 με θέμα εκτός ημερησίας διάταξης την
επιστολή έξι αντιπροσώπων της αντιπολίτευσης για την διοικητική
μεταρρύθμιση Καποδίστριας 2 Ακούστε λοιπόν πως τοποθετείται ο Πρόεδρος
του Αγροτικού Συνεταιρισμού Αιδηψού πάνω στο θέμα :

<<Το λόγω ζήτησε και πήρε ο δημοτικός σύμβουλος κ Σπυρίδων Σταματίου ο οποίος είπε ότι ''έχουμε ιστορική ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας για το τι θα συμβεί στο εξής . Οι λουτροπόλεις σε όλη την Ευρώπη είναι ανεξάρτητοι δήμοι . Να παραμείνει ο Δήμος ανεξάρτητος και να έρθει μόνο η κοινότητα Λιχάδας , εμείς προσφέρουμε παροχή υπηρεσιών και δεν είναι ίδια τα ενδιαφέροντά μας ίδια με τον Δήμο Ιστιαίας ''>>.
Καταλάβατε ; ο ίδιος ο Πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού δεν
υπολογίζει καν τους αγρότες και την αγροτική παραγωγή της περιοχής,
θεωρεί ότι Αιδηψός είναι μόνο προσφορά υπηρεσιών!!!

Τώρα θα μου πείτε ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι εκλεγμένοι κι ότι τους
ψήφισαν οι ίδιοι οι δημότες ... Ναι αλλά το θέμα είναι πόσο νόμιμες ήταν
οι εκλογές και αν υπήρχε παραπλάνηση του εκλογικού σώματος με
παρανομίες όπως καταπάτηση του εκλογικού κανονισμού . Μη ξεχνάτε ότι
υποψήφιοι δήμαρχοι πήραν τσουχτερά πρόστιμα για εκλογικές παρανομίες
που έφτασαν και το ποσό των 50.000 μετά από καταγγελίες στην
Περιφέρεια της υποψήφιας Δημάρχου και εκπροσώπου της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ κ.
Αλεξάνδρας Κατράμη της υποφαινόμενης δηλαδή .

Θέλω να πω ότι για την άσχημη κατάσταση που έχει περιέλθει ο Δήμος
δεν φταίνε μόνον αυτοί που ψηφίζουν αλλά κι εκείνοι που τους
παρασύρουν στο τι θα επιλέξουν .

Αλεξάνδρα Κατράμη, Δημοσιογράφος - Εκδότης εφημερίδος ΑΙΔΗΨΟΣ

Η βόρεια Εύβοια τη χρονιά που φεύγει άλλαξε.
Σαν τον Μανωλιό, έχασε την κεντρική κυβέρνηση ΝΔ και απέκτησε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Ο δρόμος στο Δερβένι που καταπλακώθηκε από την πλαγιά και απέκλεισε για δυο μέρες τη Βόρεια Εύβοια, ξανάδειξε τη σημασία των πραγμάτων.
Ότι δηλαδή η Βόρεια Εύβοια είναι για την Χαλκίδα και την Αθήνα, ένα ξερονήσι που κανείς δεν του δίνει σημασία.
Ο νέος Διοικητικός χάρτης προβλέπει δυο Δήμους γα τη Βόρεια Εύβοια στη θέση των «7+» ανεπαρκών.
Εμείς επιμένουμε ότι ένας Δήμος και πολύς είναι.
Πέρα από τις εξουσιαστικές φιλοδοξίες των ντόπιων δελφίνων , η πολιτική αδυναμία των 50.000 Βορειοευβοιωτών να επιβάλουν την παρουσία τους στην Ελλάδα, θα δεχτεί πλήγμα από τη διχοτόμηση της Βόρειας Εύβοιας σε Βόρεια και Βορειότερη.
Το κακό είναι ότι με την πραγματική πολιτική και κοινωνική κατάσταση στη Βόρεια Εύβοια ασχολούνται συνεχώς και λιγότεροι, αφήνοντας χώρο στους ανικανότερους.
Το πιο κακό είναι ότι η συνολική πρόταση με πρωτεύουσα την Ιστιαία και ενεργά κεφαλοχώρια τους τωρινούς Δήμους συναντά τις τοπικιστικές της δυσκολίες.
(Επίσης θα έπρεπε οι μέλλοντες Δήμαρχοι-Σύμβουλοι πριν εκλεγούν να περάσουν από κάποιο Δημαρχιακό ΑΣΕΠ.)
Η Βόρεια Εύβοια αποχαιρετά το 2009, αποχαιρετά δύο πατεράδες της, αποχαιρετά την απαισιοδοξία ότι κάθε πέρσι και καλύτερα.
Η Βόρεια Εύβοια περιμένει το 2010 μαζί με το πρώτο εγγόνι της και με την ευχή της υγείας , ευτυχίας και προκοπής για όλους σας.

Πηγή: Β. Εύβοια (έντυπη μορφή), φύλλλο 120, Δεκέμβριος 2009, σ.2

Του Γιώργου Γεωργατζή*

Με αφορμή την ανακοίνωση από τη νέα κυβέρνηση , ότι θα προχωρήσει στη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας, κρίνω ότι είναι επίκαιρο να διατυπώσω, για μία ακόμη φορά, και να συμπληρώσω κάποιες απόψεις, αφενός για την τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, αλλά και αφετέρου ειδικότερα για το δήμο Αιδηψού.
Ο νέος νόμος που προωθείται για τη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας, με την επωνυμία ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΝΟ 2, πρέπει να έχει πρωταρχικό στόχο την καλύτερη και ταχύτερη ανάπτυξη, σε οικονομικό, πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο.
Είναι απόλυτα σαφές, ότι μία διοικητική αποκέντρωση, που θα λαμβάνει υπόψη της μόνο ποσοτικά στοιχεία, παραγνωρίζοντας ή θέτοντας σε δεύτερη μοίρα τα ποιοτικά στοιχεία, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Με κριτήριο μόνο τις μεγάλες εδαφικές ενότητες και τις μεγάλες πληθυσμιακές μονάδες δεν επιτυγχάνεται ο αντικειμενικός σκοπός.
Πρέπει κυρίαρχο κριτήριο να είναι η συνένωση περιοχών που έχουν κοινά χαρακτηριστικά και κοινές δραστηριότητες, ώστε η επιδιωκόμενη αειφόρος ανάπτυξη να είναι δυνατή μέσα από κοινούς στόχους και κοινά οράματα.
Η πρόσφατη πρόταση της τοπικής ένωσης δήμων και κοινοτήτων του Ν. Ευβοίας, όπως τη διαβάσαμε στον τοπικό τύπο, δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες της Εύβοιας, ούτε αντιμετωπίζει με τρόπο ορθολογικό τις συνενώσεις, γιατί το μοναδικό της κριτήριο είναι οι αριθμοί, δηλαδή τα στρέμματα της εδαφικής ενότητας και οι χιλιάδες των κατοίκων, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των προς συνένωση δήμων και κοινοτήτων, αλλά και τη δυνατότητα ανάπτυξης του κάθε δήμου.
Σε κάθε περίπτωση πάντως και η καλύτερη δυνατή ενοποίηση να εξευρεθεί, δε θα έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας, εάν δε γίνει πραγματική αποκέντρωση εξουσίας, με παράλληλη μεταφορά των αντίστοιχων πόρων και τη δυνατότητα παράλληλης ανάπτυξης προγραμμάτων, που θα βελτιώνουν θεσμούς υποδομές και παροχή υπηρεσιών.
Η πιθανή έλλειψη βούλησης προς την κατεύθυνση αυτή, θα έχει δυσμενείς συνέπειες για τους νέους δήμους.
Στη συνέχεια αναφέρομαι ιδιαίτερα στην πρόταση, για την ένταξη του δήμου Αιδηψού σε μια εδαφική ενότητα, με το δήμο Ωρεών, το δήμο Ιστιαίας, το δήμο Αρτεμισίου και την κοινότητα Λιχάδας.
Η τοπική ένωση δήμων και κοινοτήτων του νομού Ευβοίας (ΤΕΔΚΕ), με την πρόταση της αυτή, απαξίωσε τελείως το ρόλο και το σήμα της πρώτης λουτρόπολης της Ελλάδας (πιστεύω όχι συνειδητά αλλά λόγω μη ενημέρωσης), ενώ θεσμικά θα έπρεπε να είναι υπέρμαχος της διατήρησης του Δήμου με τη σημερινή του μορφή.
Ο δήμος Αιδηψού, με έδρα τα Λουτρά Αιδηψού, είναι δήμος με ιδιαιτερότητα και θα έπρεπε αντίστοιχα η αντιμετώπισή του να ήταν ιδιαίτερη.
Είναι από τους λίγους δήμους της χώρας, που τα χαρακτηριστικά του επιτρέπουν και επιβάλλουν τη διατήρηση του ως έχει.
Στη συνέχεια αναφέρονται περιληπτικά τα χαρακτηριστικά αυτά:


ΙΣΤΟΡΙΚΑ: είναι από τις αρχαιότερες λουτροπόλεις του κόσμου (η ύπαρξη των ιαματικών πηγών ανάγεται στο 20000π.χ.) Κατά τη μυθολογία ο Ηρακλής πριν από κάθε άθλο έπαιρνε δυνάμεις λουόμενος στις πηγές των Λουτρών Αιδηψού, γι’ αυτό και ο ιστορικός Στράβων τον 4ο αιώνα π.χ. αναφέρει τις πηγές ως Θερμά Ηρακλέους.
Αναφορά ως κέντρου λουτροθεραπείας γίνεται και στους Ηρόδοτο, Αριστοτέλη, Πλίνιο, Πλούταρχο κ.λ.π.
Ακμάζει η λουτρόπολη κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, οπότε την επισκέπτονται Ρωμαίοι επιφανείς με πλέον Γνωστό τον ύπατο Σύλλα.
Κατά τη νεότερη ιστορία του ελληνικού κράτους, είναι η πρώτη λουτρόπολη της χώρας με παγκόσμια φήμη. Έχει τακτικούς επισκέπτες μεγάλες προσωπικότητες της χώρας, βασιλείς, πολιτικούς, συγγραφείς, καλλιτέχνες (προπολεμικά: βασίλισσα Όλγα, Βενιζέλος, Παλαμάς, Βάρναλης, Λουντέμης και μεταπολεμικά: Τσόρτσιλ, Ωνάσης, Μαρία – Κάλλας, Γκρέτα Γκάρμπο, Ομάρ Σαρίφ, Ψαθάς, Δημητριάδης κ.λ.π.) .

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ: είναι από τους αρχαιότερους δήμους της χώρας και σε διαχρονική και αδιάλειπτη πορεία ο αρχαιότερος της Β. Ευβοίας.
Μετά την ενσωμάτωση της Ευβοίας στο ελληνικό κράτος και στη διοικητική διαίρεση το 1836 συστήνεται κατά πρώτον ο δήμος Αιδηψού.
Το 1934 ο δήμος Αιδηψού διευρύνεται και αποκτά τη μορφή που έχει και σήμερα με τη διοικητική μεταρρύθμιση ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΝΟ 1 (Λουτρά Αιδηψού, Αιδηψός, ‘Ηλια , Πολύλοφος, ‘Αγιος, Γιάλτρα).
Πρέπει να σημειωθεί ιδιαίτερα ότι σε όλες τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει κατά καιρούς και όταν ακόμη οι Δήμοι του Νομού Εύβοιας ήταν πολύ περισσότερο διευρυμένοι απ’ ότι σήμερα, ο δήμος Αιδηψού έγινε σεβαστός, διατήρησε πάντα την αυτονομία του και δεν εντάχθηκε ποτέ σε άλλο δήμο.

ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ: Ο δήμος Αιδηψού, μια κατεξοχήν τουριστική περιοχή, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το δήμο Ιστιαίας και το δήμο Αρτεμισίου περιοχές κυρίως γεωργοκτηνοτροφικές.
Ο δήμος Αιδηψού έχει σαφώς διαφορετική ανάπτυξη και πορεία, διαφορετική οικονομική παράδοση και λειτουργία, διαφορετική πολιτιστική και κοινωνική δομή, έτσι ώστε η υπαγωγή της στην ενότητα αυτή να είναι καταστροφική για την πρώτη λουτρόπολη της Ελλάδας.

ΠΛΗΘΥΣΜΙΑΚΑ: Ο δήμος Αιδηψού έχει μόνιμο πληθυσμό περίπου 7000 κατοίκους. Ο πληθυσμός αυτός κατά την τουριστική περίοδο πολλαπλασιάζεται και υπερβαίνει τους 100.000 παραθεριστές, οπότε σαν πληθυσμιακή παράμετρος θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη ο πληθυσμός αυτός όταν και οι απαιτήσεις είναι πολλαπλάσιες και εξειδικευμένες.

ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ:
Ο δήμος Αιδηψού έλκει το πλείστο των εισοδημάτων του από την παροχή τουριστικών υπηρεσιών και κυρίως από τον Ιαματικό τουρισμό.
Με τα εισοδήματά του κατατάσσεται σε ένα από τους πλουσιότερους δήμους της χώρας.
Με τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει και μέσα από μία σωστή διαχείριση και δυναμική διεκδίκηση, όσων δικαιούται, έχει περεταίρω λαμπρές δυνατότητες ανάπτυξης.
Σε περίπτωση που ενταχθεί στο διευρυμένο δήμο, σύμφωνα με την πρόταση της ΤΕΔΚΕ, τότε θα υποστεί οικονομική συρρίκνωση, γιατί οι πόροι της θα διατίθενται για κάλυψη αναγκών της ευρύτερης υποβαθμισμένης περιοχής.


Στο δήμο Αιδηψού θα μπορούσε, χωρίς παρενέργειες, να ενταχθεί η κοινότητα Λιχάδας (εφόσον δε μείνει ανεξάρτητη), γιατί είναι μια περιοχή που αναπτύσσεται κυρίως τουριστικά. Στην περίπτωση αυτή ο δήμος Αιδηψού ταυτίζεται με το θεσμοθετημένο παλαιότερα συμβούλιο περιοχής
Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω ιδιαίτερα, ότι οι θεσμικοί φορείς του δήμου, με πρώτο το δήμαρχο, έχουν το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να εκφραστούν και να αγωνιστούν, για να υπερασπίσουν τα συμφέροντα του δήμου.
Τη στιγμή που κυοφορούνται εξελίξεις, που θα σημαδέψουν την πορεία του τόπου για δεκαετίες, πρέπει να κινητοποιηθούν και να εκφράσουν δυναμικά τις θέσεις τους.
Με το να παραμείνουν άβουλοι, χωρίς συμμετοχή και διεκδίκηση, θα αποδειχθούν και μοιραίοι, για το μέλλον του τόπου
Η πληροφόρησή μου είναι ότι τα Καμμένα Βούρλα και το Λουτράκι παραμένουν έδρες δήμων, θα ήταν άδικο αλλά και αδιανόητο η πρώτη λουτρόπολη της χώρας να μην παραμείνει έδρα δήμου, γιατί όταν έπρεπε δε διεκδικήσαμε το αυτονόητο δικαίωμά μας με σωστή επιχειρηματολογία και αγωνιστικό παρόν.
Έχω εκφράσει και παλαιότερα την άποψη ότι στο δήμο Αιδηψού ο χρόνος κυλάει διαφορετικά και ότι γίνονται πολλές λανθασμένες επιλογές.
Στην προκειμένη περίπτωση, σε αυτή την καθοριστική στιγμή, ας μην περιμένουμε τον από μηχανής θεό, αλλά να επιδιώξουμε, ώστε η σωστή διεκδίκηση και λύση να είναι έγκαιρη και συνειδητή επιλογή.

* Ο Γιώργος Γεωργατζής είναι Πολιτικός Μηχανικός, τ. Νομομηχανικός Δ/ντής ΥΠΕΧΩΔΕ και υποψήφιος Δήμαρχος Αιδηψού σε προηγούμενες αναμετρήσεις.

Πηγή: Β. Εύβοια (έντυπη μορφή), φύλλλο 120, Δεκέμβριος 2009, σ.15

Μερικές σκέψεις για την Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση

Του Αντώνη Σκούρα

Έχει σηκωθεί πολύς κουρνιαχτός σχετικά με αυτό που επίσημα ονομάζεται Διοικητική Αναδιάρθρωση της χώρας, η Κυβέρνηση το βάφτισε (ανιστόρητα) Καποδίστριας 2 και στα καφενεία το λέμε «νέες συνενώσεις».

Θα ήθελα από την αρχή να ξεκαθαρίσω ότι ήμουν από τους ανθρώπους όπου -και ως Δημοτικός Σύμβουλος- είχα ταχθεί υπέρ των αναγκαστικών συνενώσεων πριν 11 χρόνια, κι αυτό το σημειώνω για να μη καταταχθώ στους μονίμους γκρινιάρηδες και οιονεί αρνητές των πάντων. Με αυτό το κείμενο θα προσπαθήσω να κάνω μια τοποθέτηση επί της αρχής (γιατί το μόνο που έχουμε στα χέρια μας αυτή τη στιγμή είναι δημοσιογραφικές διαρροές και κυβερνητικές προθέσεις)

Δυστυχώς όμως (φευ) η πραγματικότητα είναι πεισματάρικη και επιμένει να υπάρχει παρ’ όλα τα θεωρητικά σχήματα που αναπτύσσουμε. Για αυτό το λόγο, είμαι της άποψης ότι, πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε μεταρρύθμιση -αναδιάρθρωση ή όπως διάολο θέλουν να το πουν, θα πρέπει να κάνουμε μια κριτική αποτίμηση του παρελθόντος και τις προηγούμενης προσπάθειας, του Καποδίστρια 1. Να δούμε τι στόχους έβαζε, ποιους πέτυχε, και αν κάποιους δεν τους πέτυχε, ποια είναι τα αιτία της αποτυχίας.

Να κοιτάξουμε τη πραγματικότητα κατάφατσα δηλαδή.

Ιστορική αναδρομή

Πριν 10 χρόνια λοιπόν οι αναγκαστικές συνενώσεις ήρθαν να τακτοποιήσουν μια σειρά από κακοδαιμονίες που κατέτρωγαν την τοπική αυτοδιοίκηση -από τη μία- όσο και να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τις «προκλήσεις της νέας εποχής» -και άλλα τέτοια βαρύγδουπα- από την άλλη.

Κωδικοποιώντας εκείνους τους στόχους και την επιχειρηματολογία όπως αναπτύχθηκαν, παραθέτω εν τάχη:

θα παρέχονταν περισσότερες υπηρεσίες προς τους πολίτες μέσω της ορθότερης οργάνωσης των Δήμων και της ορθολογικής αναδιάρθρωσης του προσωπικού.

οι Δήμοι θα είχαν την δυνατότητα να σχεδιάσουν, να οργανώσουν και να εκτελούν έργα, που πριν δεν μπορούσαν γιατί δεν είχαν στη διάθεσή τους ούτε τα χρήματα ούτε το κατάλληλο προσωπικό.

Οι Δήμαρχοι θα σταματούσαν να είναι ζήτουλες των Βουλευτών και των Υπουργών γιατί θα είχαν οικονομική αυτονομία και δεν θα τους είχαν ανάγκη.

οι Δήμοι θα μπορούσαν να συνδιαλέγονται κατευθείαν με την Ευρωπαϊκή Ένωση ώστε να απορροφούν κονδύλια που χάνονταν και ήταν κρίμα απ’ το θεό να μας δίνουν λεφτά και εμείς να μη τα τρώμε.

Τόσο η οργάνωση των δήμων και των υπηρεσιών, όσο και η καταλληλότερη πολιτική εκπροσώπηση, θα σταματούσε τη κακοδιαχείριση, τις ρεμούλες και τη διαφθορά στους δήμους.

Απόρροια όλων των παραπάνω θα ήταν η ενδυνάμωση της υπαίθρου και η αναζωογόνηση των μικρών χωριών.

Ποιος από τους παραπάνω στόχους έχει πραγματοποιηθεί; Ας κοιτάξει ο καθένας μας γύρο του και ας βγάλει τα συμπεράσματά του.

Οι a priori υποστηρικτές της σημερινής μεταρρύθμισης χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα με αυτά του ‘98 χωρίς να δίνουν μια πειστική εξήγηση γιατί δεν πέτυχε. Και είναι σίγουρο πως δεν πέτυχε, ακριβώς γιατί, μετά από δέκα και πλέον χρόνια έρχονται να λύσουν τα ίδια προβλήματα που υποτίθεται θα έλυνε ο πρώτος Καποδίστριας.

Γιατί δε τα έλυσε;

Η μόνη απάντηση είναι ότι εκείνες οι συνενώσεις αποδείχθηκαν εξαιρετικά μικρές. Ας τον μεγαλώσουμε λοιπόν και ας βάλουμε στη κουβέντα μερικά πρόσθετα στοιχεία που δεν υπήρχαν στον Καποδίστρια 1.

Κάποιες σκέψεις

Τότε οι δήμοι συνενώθηκαν έχοντας ως βασικό κορμό, την έτσι κι αλλιώς φυσική πρωτεύουσα της περιοχής. Ο κάτοικος από τα Καμάρια αναγνώριζε ως φυσική πρωτεύουσα την Ιστιαία. Εκεί πήγαινε να συνδιαλλαγεί με τις υπηρεσίες, εκεί να ψωνίσει, εκεί να πουλήσει τα προϊόντα του, εκεί να στείλει το παιδί του στο γυμνάσιο, εκεί ήταν ο γιατρός του. Τώρα ποια θα είναι η φυσική πρωτεύουσα; Οι κάτοικοι της Λίμνης και του Μαντουδίου, της Αιδηψού και της Ιστιαίας αντί να ομογενοποιηθούν και να θέσουν κοινούς στόχους θα βρίσκονται σε μία συνεχή αντιπαλότητα με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Όσοι πολίτες και εκπρόσωποι θα προσπαθήσουν να απλώσουν τις φτερούγες τους πάνω από αυτή την αντιπαράθεση των τοπικών κοινωνιών και να αναγνωρίσουν δικαίωμα και στους «άλλους» θα θεωρηθούν προδότες, πράκτορες του εχθρού και έμμισθα όργανα σκοτεινών κέντρων.

Όσοι θα τονίζουν τα τοπικά χαρακτηριστικά τους, όσοι θα ουρλιάζουν και θα εκβιάζουν. Θα είναι μάγκες, πατριώτες και πετυχημένοι.

Ποιόν από τους δυο δρόμους νομίζεται ότι θα ακολουθήσουν οι εκπρόσωποί μας;

Ένα δεύτερο στοιχείο (που βρίσκετε σε άμεση συνάρτηση με το προηγούμενο) είναι η επιλογή της έδρας του Δήμου. Όσο κι αν φαίνετε λαϊκίστικο (αφού οι υπηρεσίες θα λειτουργούν, δεν έχει σημασία που θα βρίσκεται ο Δήμαρχος) υπάρχουν πραγματικοί λόγοι που υπερσκελίζουν τον προφανή ψυχολογικό παράγοντα.

Οι πολίτες έχουν ανάγκη να κρίνουν και να ελέγχουν την τοπική εξουσία. Όταν ένας Δήμαρχος κάνει μια βόλτα, εισέρχεται ή εξέρχεται του Δημαρχιακού μεγάρου, ο οποιοσδήποτε μπορεί να του επισημάνει κάποιο πρόβλημα να του υποδείξει λύσεις, να του υπενθυμίσει δεσμεύσεις, να τον κριτικάρει για ολιγωρία. Όσο ποιο μακριά βρίσκετε η έδρα της εξουσίας από τους πολίτες τόσο μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ τους, βρίσκονται απέναντι απ’ αυτή, και η κριτική μετατρέπεται σε δυσφορία και (γιατί όχι –έχουν αλλάξει οι εποχές-) σε οργή.

Απέναντι σ’ αυτό, κάποιοι απαντούν με μια κουτοπονηριά. Η έδρα του Δήμου θα είναι ουδέτερη. Στο κέντρο. Δε θα έχει σχέση με τις αντιμαχόμενες δυνάμεις, .Άρα όλοι θα είναι ευχαριστημένοι… Κι αν δεν είναι; κι αν είναι όλοι δυσαρεστημένοι; Γιατί σ’ αυτή τη νέα έδρα θα πρέπει να κατασκευαστούν νέες υποδομές. Από Δημαρχείο και αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου ως πάρκινγκ και νέο οδικό δίκτυο για να μπορέσει να υποστηρίξει τις νέες υπηρεσίες και τον κόσμο που θα επισκέπτεται το χώρο. Μόνο τη μετακίνηση του Δημάρχου και τον υπαλλήλων να βάλουμε από οικονομικής ή περιβαλλοντικής πλευράς το ισοζύγιο είναι επιβαρυντικό.

Το τρίτο ζήτημα αφορά την εκπροσώπηση. Έως τώρα όλοι, λίγο- πολύ γνωριζόμασταν, με τα καλά μας και τα στραβά μας, με τα γλέντια μας και τους καβγάδες μας. Κάποιοι από εμάς έχουν την τάση να τυγχάνουν γενικότερης εμπιστοσύνης και την ικανότητα να συνθέτουν. Εμείς τους το αναγνωρίζαμε αυτό και εισέρχονταν στο γραφείο του Δημάρχου με βασικό κριτήριο όχι πάντα το κομματικό τους διαβατήριο. Όταν η επαφή με τον υποψήφιο Δήμαρχο πλέον θα είναι μόνο κατά την προεκλογική περίοδο, το κριτήριο της επιλογής μας θα είναι αυστηρά κομματικό. Και πολλές φορές ικανοί άνθρωποι δεν θα βρίσκονται ούτε καν στα Δημοτικά Συμβούλια γιατί πιθανόν δεν θα έχουν ένα κομματικό μηχανισμό από πίσω ή ακόμη- ακόμη γιατί θέλουμε να τιμωρήσουμε το κόμμα που εκπροσωπούν.

Και συνεχίζοντας το θέμα της εκπροσώπησης θα πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι με το νέο καθεστώς ελάχιστη τύχη θα έχουν τοπικά κινήματα ή ομάδες ανθρώπων που δεν θα προσκολληθούν σε κάποιο κομματικό όχημα να εκφραστούν στο Δημοτικό Συμβούλιο.

Το χειρότερο όλων όμως είναι, ότι θα δημιουργήσουμε μια ομάδα επαγγελματιών πολιτικών (στα πρότυπα των Βουλευτών), που θα έχουν ως επάγγελμα του Δημάρχου ή του Αντιδημάρχου ή του Δημοτικού Συμβούλου. Θα φορέσουμε δηλαδή κολάρο μια γραφειοκρατική ελίτ που θα αναπαράγει τον εαυτό της διαγράφοντας κάθε έννοια της τοπικής αυτοδιοίκησης, που στον πυρήνα της σκέψης της λέει ότι οι κάτοικοι ενός τόπου ιεραρχούν τα προβλήματα και αποφασίζουν για τη καθημερινότητά τους. Μεταφέροντας τις αρμοδιότητες αυτές σε επαγγελματίες του είδους, που αν κρίνουμε από το πώς τα κατάφεραν στη χώρα δεν έχουμε και πολλές ελπίδες…

Γιατί;

Κι εδώ μπαίνει ένα αφελές αλλά σημαντικό ερώτημα. Και επειδή ακριβώς είναι αφελές είναι σημαντικό. Δε τα γνωρίζουν όλα αυτά αυτοί που προωθούν αυτές τις μεταρρυθμίσεις; Γιατί τα κάνουν; Μπορεί να είναι ανίκανοι, αλλά όχι κακοί και γεμάτοι μίσος.

Προσωπικά δε πιστεύω ούτε ότι είναι ανίκανοι ούτε ότι είναι γεμάτοι μίσος. (αν και για κάποιους από αυτούς τρέφω αμφιβολίες).

Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με τη διαχείριση του Δ΄ ΚΠΣ. Οι σημερινοί Δήμοι με την οργάνωση που έχουν, δεν θα μπορέσουν να απορροφήσουν τα χρήματα. Γι αυτό και στην αρχή σκέφτηκαν να δημιουργήσουν τη ΔΗΜΟΣ ΑΕ. Μία εταιρία που θα είχε μέτοχους όλους τους Δήμους και θα ήταν αυτή που θα διαχειριζόταν και θα μοίραζε τα κονδύλια. Όμως, όπως είναι ήδη γνωστό, στις Ανώνυμες Εταιρίες οι μεγαλομέτοχοι παίρνουν τη μερίδα του λέοντος και οι μικρομέτοχοι να μη πω τι παίρνουν. Κι έτσι η ιδέα εγκαταλείφθηκε όχι τόσο γιατί τους έπιασε ο πόνος για τους μικρούς Δήμους όσο ότι από αυτά τα λεφτά μπορούν να μπουκωθούν περισσότεροι εργολάβοι και όχι ένας δύο μόνο. Πράγμα που καθιστά ανασφαλή την παραμονή τους στην εξουσία αφού αν κάποιον δεν τον μπουκώσεις μπορεί και να φωνάξει και τότε γίνετε ενοχλητικός. Άσε που μέρος αυτών των χρημάτων θα χρησιμοποιηθεί ως στήριξη στην προεκλογική εκστρατεία διάφορων σωτήρων του Έθνους μας. Με αποτέλεσμα να μην είναι αποτελεσματική η ανακύκλωση των κονδυλίων και τι ψυχή θα παραδώσουμε μιας και ζούμε και σε μέρες πράσινης ανάπτυξης και την ανακύκλωση την έχουμε κορώνα στο κεφάλι μας.

Ο πρώτος λόγος έχει να κάνει με αυτό. Ο δεύτερος έχει να κάνει με το γενικότερο σχεδιασμό του κράτους και τη μεταφορά (ασύμφορων) αρμοδιοτήτων στους Δήμους. Παρακολουθήσαμε στη προηγούμενη μεταρρύθμιση τη μεταφορά των αρμοδιοτήτων των παιδικών σταθμών από το κράτος στους Δήμους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο μεν κρατικός προϋπολογισμός να ελαφρυνθεί κατά 8/10 σ’ αυτό το τομέα, αλλά οι Δήμοι είτε να αναγκαστούν να επιβάλουν πρόσθετη φορολογία στους πολίτες για να αντεπεξέλθουν στο πρόσθετο βάρος είτε να ρίξουν στις πλάτες των γονιών αυτό το βάρος. Ε. λοιπόν… αυτό το μοντέλο θα γενικευθεί σε όλες τις βαθμίδες τις εκπαίδευσης. Ουσιαστικά δηλαδή (με το πρόσχημα της αποκέντρωσης και του αυτοδιοίκητου) οι πολίτες θα πληρώνουν επιπρόσθετη φορολογία για πράγματα που έτσι κι αλλιώς τα έχουν πληρώσει. Δημιουργώντας παράλληλα σχολεία με αυξημένα δίδακτρα για τους πλούσιους και με ελάχιστα για εμάς τους πτωχούς και τους μετανάστες. Έτσι θα αποδειχθεί για ακόμη μια φορά περίτρανα ότι οι πλούσιοι είναι και έξυπνοι γι αυτό και τα παιδιά τους θα εισάγονται στα καλύτερα πανεπιστήμια. Κι όποιος πει ότι η εκπαίδευση γίνεται περισσότερο ταξική και αποκλείει μεγάλες ομάδες του πληθυσμού από τη πρόσβαση στη γνώση, πάσχει από ιδεοληψίες που δεν ανταποκρίνονται στο σύγχρονο διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον, που επιβάλει τομές και συγκρούσεις με το παρελθόν και με τις κατεστημένες αντιλήψεις.

Το ίδιο μοτίβο επιλέγεται να μεταφερθεί σε όλους τους τομείς κοινωνικών υπηρεσιών όπως η πρωτοβάθμια υγεία η προστασία ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων κ.α.

Όχι δεν είμαι μάντης, ούτε κακοπροαίρετος. Δε διαβάζω τη σκέψη κανενός. Διαβάστε προσεκτικότερα τις διαρροές στις εφημερίδες και τα προγράμματα των δύο μεγάλων κομμάτων τη τελευταία 10ετία και θα καταλάβετε.

Και μια ευρωπαϊκή νότα

Το πιο αποκρουστικό και ψευδές επιχείρημα για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων έχει να κάνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι πηγή όλων των δεινών, εκτός αν αυτά που λέει μας συμφέρουν, όποτε είμαστε λαός με ευρωπαϊκή προοπτική.

Ουδέποτε η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε- και ούτε μπορεί να επιβάλει -τη διοικητική οργάνωση ενός κράτους- μέλους. Εξάλλου η διοικητική οργάνωση στην Ευρώπη δεν είναι παντού ίδια. Και δε μιλάμε για χώρες που δεν τις έχουμε σε υπόληψη, τίποτα Βουλγαρίες και Ουγγαρίες, αλλά για χώρες που βρίσκονται στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ. Π.χ. υπάρχουν χώρες όπου οι Δήμαρχοι διορίζονται (όπως το Βέλγιο, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και χώρες όπου διατηρούν το θεσμό των κοινοτήτων (Ιταλία, Γαλλία)

Το μοντέλο των μεγάλων Δήμων είναι ουσιαστικά αντιγραφή από της χώρες του βορρά όπου η σύνθεση του πληθυσμού, οι γεωγραφικές συνθήκες, η οικονομική δραστηριότητα και ο τρόπος που συγκροτήθηκαν ως κρατικές οντότητες παρουσιάζουν διαφορές. Εξάλλου ας μου βρει ένας χωριά σα τη Γουργουβίτσα ή το Ρετσινόλακκο στη Δανία και ας έρθει να κουβεντιάσουμε μετά.

Και στο κάτω -κάτω της γραφής οι ευρωπαίοι κοιμούνται με τις κότες και τρώνε τα αλόγατά τους, πρέπει να τους ακολουθήσουμε και εμείς;

Πηγή: Β. Εύβοια (έντυπη μορφή), φύλλλο 120, Δεκέμβριος 2009, σ.6